آرش راهبر:
نوشتن نامه از سوی مردم به بزرگان مملکت یک رسم قدیمی و عادی است اما اگر جهت این نامه‌نگاری برعکس شود می‌توان گفت که خرق عادت رخ داده و کاری برخلاف عرف صورت گرفته است.
نامه دکتر قالیباف شهردار تهران خطاب به مردم پایتخت را می‌توان در زمره این قبیل رفتارها یعنی خلاف جهت جریان شنا کردن دانست.
شهردار تهران چند وقت پیش نامه‌ای مستقیم و بی‌واسطه برای مردم تهران نوشت و خارج از تعارفات مرسوم و بی‌‌پیرایه، از دغدغه‌هایش گفت و از شهروندان کمک خواست که برای بهبود زندگی در یکی از مهم‌ترین مناطق تهران وارد کارزار شده و به مدیران شهری کمک کنند؛ نامه‌ای که به هیچ‌وجه اداری نبود و به تبع آن سیر اداری و دیوان‌سالارانه را طی نکرد. خیلی خودمانی و راحت از مردم خواسته شد که برای نجات منطقه۱۲ دست به دست هم دهیم به مهر و قلب تهران را کنیم آباد!
اما چه شد که شهردار تهران دست به چنین اقدام غیرمتعارفی زد و روش متفاوتی را برای انتقال این پیام برگزید.
بی‌تردید محدوده تهران قدیم و بالاخص منطقه ۱۲ تهران در شرایط نامناسب و ناشایستی قرار دارد که شهردار را به چنین واکنشی وامی‌دارد. منطقه ۱۲ چه به لحاظ جغرافیایی و چه از نگاه تاریخی و مدنی، حکم قلب تهران را دارد و می‌توان آن را از شاخص‌های مهم و اصلی قضاوت درباره پایتخت ایران تلقی کرد.
نامه مهرآمیز شهردار تهران فارغ از هرگونه سیاست‌ورزی و جناح‌بندی و به دور از هرگونه سیاسی‌کاری انگشت روی یک نقطه مشترک بین همه شهروندان تهران گذاشته است، تهران یعنی جایی که ما در آن زندگی می‌کنیم بی‌شک مهم‌ترین وجه اشتراک کلیه شهروندان پایتخت است.
بنابراین منافع توجه به وضعیت تهران و بهبود کیفیت زندگی در آن مستقیما به سوی شهروندان باز خواهد گشت و الزاما اگر رفتار غیرمدنی هم صورت پذیرد، باز هم مضّار آن نصیب مردم خواهد شد.
به نظر می‌آید وضعیت منطقه ۱۲ یعنی قلب تاریخی و اقتصادی تهران نیاز به بازنگری مجدد از سوی کلیه شهروندان تهران دارد و ارتقای کیفی در همه زمینه‌های مدنی لازم است.
گرچه همه امکانات شهرداری تهران برای این هدف مهم بسیج شده اما قطعا مشارکت و همکاری شهروندان برای زندگی بهتر، سبب بالندگی و بلوغ در حوزه زندگی شهری خواهد شد.
برای مردم چیزی که با تلاش خودخواسته به دست آمده باشد قطعا عزیزتر و گرانمایه‌تر خواهد بود.
